Lo 13 de julhet, lo president Emmanuel Macron s’exprimiguèt davant los caps de l’armada a l’ostal de Brienne de París, a la velha de la fèsta nacionala de l’estat francés, çò rapòrta L’Humanité. Dins aquel encastre solemne, lo president justifiquèt un aument considerable del budget de la defensa, que deuriá aténher 64 miliards d’èuros d’aicí a 2027. Segon el, aquela mesura es indispensabla davant una “menaça russa” creissenta, soslinhant que la libertat de França es pas jamai estada tant en perilh dempuèi 1945. Lo president insistiguèt sus la necessitat d’un “esfòrç de tota la nacion” per garentir la seguretat e la defensa del país, en cridant cada francés a “èsser a son pòst de combat”.
Macron, qu’èra acompanhat del primièr ministre François Bayrou e del ministre de la defensa Sébastien Lecornu, adoptèt un ton marcial, declarant que per èsser liures dins lo Mond actual, caliá èsser poderoses, e que per èsser poderoses, caliá èsser crenches. L’objectiu es de s’afortir militarament per afrontar la montada de las tensions internacionalas, coma l’incertitud estasunidenca, la poténcia chinesa e la menaça russa, que s’espandís del Caucàs a l’Artic. Pasmens, aquel discors fa pas qu’alimentar lo modèl de militarizacion d’Euròpa sostengut per l’OTAN, que Macron apara en demandant de grands investiments dins l’armada francesa.
Aquela politica suscita de vivas criticas. Per d’unes, aqueles esfòrces guerrièrs, justificats per de menaças abstrachas, amagan una volontat d’afortir una oligarquia militaroindustriala, tot en sacrificant los servicis publics e los aquistes socials. D’autres soslinhan qu’aquela corsa cap a l’armament se poiriá revelar perilhosa per França, la metent mai jos l’influéncia d’una logica de guèrra impausada pels Estats Units e l’OTAN. Dins aquel contèxt, de voses s’auçan per prepausar d’alternativas, coma lo govèrn eslovèn, que considèra de consultar son pòble per referendum sus la question de las despensas militaras, o lo d’Espanha, que refusa d’aténher lo 5 % requerit per l’OTAN. JORNALET