Avèm lo bèl privilègi d’èstre lo quasi sol país que s’i trapa pas de masquetas. Aquò enràbia e fa virar la canturla.
Lo desastre de las masquetas a de que enrabiar. Sèm lo quasi sol país pel monde que n’i a pas. Se, de segur, se ne fan de totas menas, qu’espelisson de pertot de talhièrs salvatges de cordura. Se la mameta viviá encara ne fariá au crochet ! Mas de vertadièiras masquetas ges. En Turquia, qu’es pas la cima dau desenvelopament, n’an a gratis 5 la setmana per persona. E pasmens son un pauc mai qu’un ponhat de pelucres ! Aicí pas res dins las farmacias pel vulgus pecus que sèm e lo govèrn, coma un bandit, las rauba a las collectivitats que n’an crompat. Aquí ges de mascas es la multa que sonha ! Melhor que Raoult avèm inventada la multa terapeutica. I a de que enrabiar lo mai tranquilet sustot qu’aquel gorgàs d’insufisença va amb un Himalaya d’ufanosa supèrba. Cossí s’estonar aprèp que lo complotisme progrèsse ? Donar una intencion, amai marrida, a n’aquel neient es una forma de consideracion. Los que governan e l’administracion se pas son mancats mas an una volontat. La manca de masquetas es pas pus una cagadassa d’organizacion, un desfaus de governança mas un plan volgut e menat per faire de mau. E de verai una desbranda tant descomunala es talament dificila de compréner, d’imaginar, que l’idèia dau complòt ven mai logica e possibla que l’incapacitat. Michanta limonada !
J.L BLENET MIDI LIBRE ( 26 d’abrial de 2020 )